Grupa Żabki

Zakochany w syrenie!!!

Szanowni Rodzice, Kochane Filemonki,

dziś rozpoczynamy kolejny tydzień, który będzie poświęcony naszemu krajowi oraz częściowo Europie. Zachęcam do wspólnej pracy.

1. Ćwiczenia poranne:
- zabawa orientacyjno -porządkowa - "Hop - bęć" - dziecka maszeruje w różnych kierunkach, na hasło: hop - wyskakuje w górę, na hasło: bęc - przykuca. Po wykonaniu tych czynności ponownie przechodzi do marszu;
- ćwiczenia dużych grup mięśniowych - "Sięgnij jak najwyżej" - dziecko wspina się na palce, wyciągając ręce naprzemiennie w górę, aby sięgnąć jak najwyżej; następnie wykonuje siad klęczny, przyciskając głowę do kolan - starając się zwinąć w jak najmniejszą kulkę;
- ćwiczenie nóg - "Jak sprężynka" - dziecko wykonuje rytmiczne przysiady i wspięcie w tempie uderzeń Rodzica (klaskanie);
- ćwiczenie równowagi - "Kto potrafi?"- dziecko dotyka prawym łokciem lewego kolana i odwrotnie, wytrzymuje chwilę w tej pozycji.

2. Oglądanie mapy Polski:
Rodzic wyjaśnia, co oznaczają poszczególne kolory na mapie. Rodzic pyta: Czy wiesz jak nazywa się stolica naszego kraju, morze oraz najdłuższa rzeka i najwyższe góry? Niech spróbuje wskazać na mapie te miejsca? (pomaga Rodzic). Rodzic wskazuje na mapie naszą miejscowość zamieszkania Rydułtowy. dla orientacji dziecka na mapie.

3. Słuchanie opowiadania A. Widzowskiej "Zakochany w syrenie":

"Zakochany w syrenie"
Ada wróciła z tatą z przedszkola i od razu zaczęła opowiadać o wydarzeniach dnia.
− Dzisiaj rysowaliśmy Syrenkę – powiedziała.
− Taki stary samochód? – zdziwił się Olek, który wiedział wszystko o dawnych modelach samochodów takich jak trabant, syrenka i warszawa.
− Sarenkę? – zapytała mama, która w tym czasie miksowała truskawki i nie dosłyszała głosu córeczki.
− Ojejku, nikt mnie nie rozumie – westchnęła Ada i rozwinęła swój rysunek.
− Syrenka warszawska! Kobieta z ogonem ryby i z tarczą − zawołał Olek. − Znam ten pomnik, bo byliśmy tam z klasą.
− Jeśli chcesz, to opowiem ci legendę o tym pomniku i o powstaniu Warszawy − zaproponowała Ada.
− Chcę.
Ada wyjęła jedną ze swoich małych lalek i owinęła jej nogi wstążką, tak, żeby przypominała ogon ryby. Zaczęła opowiadać:
− W pewnej wiosce żyła sobie piękna syrena, która nie była zwykłą dziewczyną, bo zamiast nóg miała płetwę. Mieszkała w rzece Wiśle. Czasami wychodziła na brzeg, żeby rozczesać włosy… − Ada udawała, że rozczesuje lalce blond czuprynę. – Syrenka pięknie śpiewała i czarowała swoim głosem rybaków.
Ada odszukała drugą lalkę, której kiedyś obcięła włosy, podała ją Olkowi i powiedziała:
− To będzie rybak. Ma na imię Wars.
− Ja mam go udawać?
− Tak.
− I co mam robić? – zapytał Olek.
− Masz być zakochany – wyjaśniła Ada.
− Ja?
– Tak! Wars zakochał się w syrenie i uratował ją przed innymi rybakami. Oni zarzucili na nią sieci, bo chcieli ją zanieść królowi, żeby dostać dużo pieniędzy. Zatkali sobie uszy, żeby nie słyszeć jej śpiewu.
− A co by się stało, gdyby usłyszeli?
− Ten, kto ją usłyszał, wchodził do rzeki i już nigdy nie wracał. Zwykli ludzie nie mogą żyć pod wodą.
− Wiem. Ludzie mają płuca, a ryby skrzela. Dzięki temu ryby mieszkają pod wodą. I ta twoja syrena też.
Ada przyniosła z kuchni pustą siatkę po cebuli, która przypominała sieć i wrzuciła do niej swoją lalkę.
− Uratuj mnie, piękny rybaku, a zaśpiewam ci najpiękniejszą pieśń na świecie! – powiedziała.
− Nie śpiewaj mi, bo wpadnę do Wisły i nie wrócę! Zatkałem sobie uszy – powiedział Olek.
− Ojej! Już dawno wyjąłeś sobie zatyczki z uszu i dlatego jesteś zakochany. Taka jest legenda, a my się tylko bawimy. Ratuj syrenę!
− Zakradnę się nocą, kiedy inni rybacy będą spali i rozetnę sieci. Będziesz mogła wrócić do Wisły.
− Pospiesz się, bo nie mogę żyć długo bez wody! – pisnęła Ada.
Olek wyplątał syrenę z cebulowej sieci i powiedział:
− Jesteś wolna. Możesz wracać do domu.
− Dziękuję ci, dzielny rybaku? Jak masz na imię?
− Olek.
− Przecież się bawimy! – przypomniała Ada.
− No dobrze… mam na imię Wars. A ty, jak masz na imię, piękna panno?
− Jestem Sawa. Widziałam cię wiele razy na brzegu rzeki.
− Przychodziłem tu łowić ryby, ale zawsze czekałem na ciebie. Jesteś taka piękna.
− Och! Rybacy tu biegną! Zobaczyli, że mnie uwolniłeś! Nie wyjdę już na brzeg Wisły, chyba, że waszej wiosce będzie groziło wielkie niebezpieczeństwo. Wtedy was obronię! Żegnajcie!
− Żegnaj! – powiedział Olek.
− Przecież ty masz iść ze mną, bo mnie kochasz – przypomniała Ada.
− Idę z tobą, Sawo! – zawołał Olek.
Po chwili obie lalki wylądowały pod tapczanem, który udawał rzekę Wisłę.
Ada opowiadała dalej:
− Wars i Sawa zniknęli pod wodą, i nikt ich już nie widział. Na miejscu wioski powstało miasto Warszawa, w którym mieszkamy – zakończyła.
− Wiesz co, może pójdziemy w sobotę z mamą i tatą obejrzeć pomnik Syrenki nad Wisłą? Sprawdzimy, czy ma skrzela.
− Mówiłeś, że byłeś tam z klasą.
− Ale chcę iść jeszcze raz.
− Hm… ty chyba naprawdę zakochałeś się w tej Sawie – zachichotała Ada.

Rozmowa na temat opowiadania. Rodzic pyta:
− O czym dowiedziała się Ada w przedszkolu?
− Kto pomógł jej przedstawić legendę?
- O kim była ta legenda?
- Jakie miasto powstało?

4. Legenda o "Warsie i Sawie" oraz o "Warszawskiej Syrence" (link poniżej).
Polecam zobaczyć z dzieckiem te dwie krótkie legendy i wyjaśnić czym jest legenda oraz to, iż jedna dotyczy nazwy miasta, a druga symbolu Warszawy. Legenda -opowieść albo zbiór opowieści o postaci czy postaciach historycznych (lub też uważanych za historyczne). Zazwyczaj przekazywana w formie ustnej na długo przed utrwaleniem na piśmie. Legendy opowiadają o mędrcach, świętych, władcach, politykach, wojownikach lub innych popularnych bohaterach. Składają się często z nieprawdopodobnych albo nierealnych motywów. Najprościej dla dziecka: legenda jest troszkę prawdą, troszkę wymyślona.

"Wars i Sawa"

https://www.youtube.com/watch?v=oOUTLcq4zgs

"Warszawska Syrenka"

https://www.youtube.com/watch?v=7ZtJjiR5wbk

5. Warszawa - nasza stolica:

Oglądanie charakterystycznych miejsc dla naszej stolicy, można także skorzystać z filmiku:

https://www.youtube.com/watch?v=cL1ak9-ctGY

Zamek królewski

Kolumna króla Zygmunta III Wazy

Pałac Kultury i Nauki

Pomnik Warszawskiej Syrenki na starówce

Pomnik Warszawskiej Syrenki nad Wisłą

Pałac i ogrody w Łazienkach

Stadion Narodowy

Pałac Prezydencki

Sejm

Wysłuchanie piosenki "Syrenka":

https://www.youtube.com/watch?v=c-id729zpjs

I. Stoi Syrenka nad Wisłą
i patrzy na rzeki fale.
Tak dużo dzieci dziś do niej przyszło,
no i nie boją się wcale.
Tak dużo dzieci dziś do niej przyszło,
no i nie boją się wcale.
To nie jest żywa Syrenka,
to pomnik Warszawę chroni.
Bo, jak mówi stara legenda:
Syrenka miasta broni.
Bo, jak mówi stara legenda:
Syrenka miasta broni.

Ref.: Nasza Warszawa, nasza stolica
ciągle Syrenkę zachwyca.
A Wisła śpiewa wciąż u jej stóp
swoją piosenkę: Chlup, chlup, chlup, chlup.
A Wisła śpiewa wciąż u jej stóp:
Chlup! Chlup! Chlup!

II. Kiedyś prawdziwa Syrenka
w falach tej rzeki mieszkała.
Siadała czasem na brzegu Wisły
i cudne pieśni śpiewała.
Siadała czasem na brzegu Wisły
i cudne pieśni śpiewała.
Złapali ją w sieć rybacy,
spać poszli, bo nocka była,
lecz najmłodszy z nich ją wypuścił,
bo bardzo go prosiła.
Lecz najmłodszy z nich ją wypuścił,
bo bardzo go prosiła.

Ref.: Nasza Warszawa…

III. I odtąd dzielna Syrenka
ze swojej wielkiej wdzięczności
postanowiła strzec tego miasta,
pilnować jego wolności.
Postanowiła strzec tego miasta,
pilnować jego wolności.
Jest herbem miasta Warszawa,
stolicy naszego kraju.
I Polacy, duzi i mali,
Syrenkę odwiedzają.
I Polacy, duzi i mali,
Syrenkę odwiedzają.

Ref.: Nasza Warszawa…

Rodzic zadaje pytania:
- Co to jest stolica?
- Jak nazywa się stolica Polski?
- Jak nazywa się najdłuższa z polskich rzek?
- O kim opowiada piosenka?
- Czy znacie legendę o Syrence?
- Gdzie w Warszawie można spotkać Syrenkę?
- Co to jest herb?

6. Zagadka z cieniami:
Obejrzyj cienie poniżej nazwij zabytki Warszawy?